Ben jij al uit de kast?

Uit de kast komen. Vaak denken we dan direct aan de LGBTQ+ gemeenschap. Mensen die zich anders voelen dan wat we vandaag jammer genoeg nog te vaak ‘de norm’ noemen, en die daar op een bepaald moment openlijk voor uitkomen. Ze outen zich, omdat ze willen dat iedereen weet dat ze anders zijn dan de stempel die wij op hun hoofd plakten. Hoogbegaafden is eenzelfde lot toegeschreven. Vaak houden ze hun hoogbegaafdheid geheim. Het is namelijk niet visueel zichtbaar dat je een snel brein hebt. Maar waarom komen er zo weinig hoogbegaafden uit de kast?

Wij vieren als soort elkaars talenten continu. Sterker zelfs. We hebben er soms grote sommen geld voor over. We gaan naar sportevenementen, musea, we genieten van concerten en we zijn oprecht trots als we iemand kennen die een geweldig talent heeft, al is het maar dat hij of zij ambidexter is. Als iemand fantastisch goed kan lopen, kan hij zijn loopskills tonen aan de rest van zijn omgeving. Mensen zullen hem feliciteren en bewonderen voor zijn gave. Met wat oefenen, wint hij er zelfs medailles mee. Bovendien is dit ook echt zichtbaar. Zijn benen zijn waarschijnlijk gespierd, misschien wel langer dan gemiddeld. Iedereen spreekt hem erover aan.

Maar dit collectief vieren verandert plots als we het hebben over een talent voor te denken. Dat vieren we niet, we stimuleren het zelfs niet. Heb je een bijzonder snel brein? Een talent om te denken? Dan zien mensen dat zelden als een bepaald lichaamsdeel dat enorm goed presteert. Een hoogbegaafd iemand zal er ook zelden complimenten over krijgen. Het is niet zo tastbaar als een loopskill.

Het is alsof mensen met dat talent een bedreiging vormen voor ons. Waarom bedreigt iemand met een snel brein mij meer dan iemand met snelle benen? Ik denk er als volgt over. Wanneer je tegen iemand zegt dat je een snel brein hebt, komt dat vaak bij de andere binnen alsof je zegt ‘ik ben beter dan jou’. Het geeft mensen het gevoel dat je een betere persoonlijkheid hebt, dat je betere keuzes maakt en dat je het gewoon beter weet. Nochtans is dat niet zo. Waarom wordt dat toch zo ervaren door de andere partij? Ik vermoed dat dit komt omdat dit orgaan waarmee we uitblinken, ook het orgaan is waar onze waarden en normen huizen, waar onze persoonlijkheid in schuilt, waar onze kern zit. Mensen denken daarom vaak dat je door dat snellere brein, ook een voorsprong hebt op vlak van persoonlijkheid, waarden, normen.. Maar dat is helemaal niet zo.

En dat maakt dat de meeste hoogbegaafden hun snelle brein geheim houden. We komen er niet voor uit. Het is een taboe. Dit is ook geen betoog om iedereen uit de kast te krijgen. Daar zie ik het nut niet van in. Maar het is wel een bedenking die ik me maak. Misschien dat Philippe Geubels er een aflevering aan kan wijden.